Het verhaal – een verkenning

CREATIEF SCHRIJVEN – In dit stuk zette ik mijn gedachten over het onderwerp van een kort verhaal op papier. >>>

Het verhaal zou kunnen gaan over een man. Een man die na jaren van de schouders eronder eindelijk niet meer hoeft te zorgen voor zijn zieke vrouw. Een man die graag leeft binnen de kaders van hoe het hoort en hoe hij het kent en zich het meest comfortabel voelt onder mensen die zich in dezelfde kaders bewegen. Een man die geheel onverwachts een nieuwe vrouw leert kennen tijdens een etentje met zijn soort mensen. Een vrouw die hij mee uit vraagt en waarvan hij zo gecharmeerd is dat hij na jaren van alleen maar doen weer gaat voelen en waarmee hij een tweede leven begint. Een tweede leven met een vrouw die niet hetzelfde opleidingsniveau heeft als hij waar hij zich uiteindelijk overheen zet omdat je sommige dingen nou eenmaal op de koop toe moet nemen. Een vrouw waarmee hij de toekomst weer rooskleurig inziet, een toekomst en een leven waarin hem alles voor de wind zal gaan. In dit nieuwe leven zal hij samen met zijn vriendin en hun beider kinderen en kleinkinderen als één grote gelukkige familie de zomervakantie vieren in een gigantisch huis in Spanje dat zij via vrienden van vrienden huren voor een flink bedrag wat het allemaal waard zal zijn. De man zal meer dan teleurgesteld zijn wanneer zijn dochter en schoonzoon laten weten dat zij niet mee naar Spanje zullen gaan omdat zij andere plannen hebben. De man weet zeker dat hij zijn kinderen duidelijk heeft geïnformeerd over de vakantieplannen en weet ook zeker dat zij hebben laten weten dat zij hier net zoveel zin in hadden als hij. De man zal onthutst zijn als zij beweren dat dit niet zo duidelijk overlegd was als de man voor de geest staat en hij ziet zijn droom van een vakantie met toute la famille in duigen vallen. De man zal daarom opgelucht zijn dat zijn zoon wel mee naar Spanje komt en de man zal nadat hij deze toezegging heeft ontvangen onmiddellijk een vliegticket voor hem boeken om zijn komst zeker te stellen. Het gigantische zomerhuis in Spanje zal zo vol blijken te staan met allerhande prullaria waaronder veel antiek meubilair en een wanstaltige hoeveelheid geschoten wild aan de muur dat er eigenlijk niet genoeg plek was geweest voor zijn dochter en schoonzoon. De man zou dit opmerken en vervolgens niet één keer maar meerdere keren uitspreken dat het precies goed uitkomt dat zijn zoon en schoondochter niet mee zijn gekomen. De vriendin van de man zal dit beamen. Ja, dat zou een mooi verhaal zijn.

Maar het verhaal zou ook kunnen gaan over een vrouw. Er zijn veel verhalen te vertellen, over even zoveel mensen. Alle mensen hebben een andere belevingswereld. Sommige mensen geloven niet in goed of fout, maar alleen in alle grijstinten daartussenin. Zij geloven in loslaten, vertrouwen en intuïtie. In een bepaalde energie, iets wat niet waarneembaar is. Daartegenover staan de mensen die ongemakkelijk worden van zulke vrije geesten. Zij vinden alles wat anders is vreemd en een beetje griezelig. Maar zij vergeten dat die enge mensen niet allemaal kwaadaardige kwakzalvers zijn. Er zijn ook vrije geesten die zich vol overgave inzetten om anderen te helpen. Het verhaal zou evengoed kunnen gaan over zo iemand. Over een vrouw die gelooft in het helpen van mensen door middel van spel. Een vrouw die dramatherapie heeft gestudeerd. Zo’n vrouw geeft dus les in drama, maar een beter woord is misschien toneel, want drama hebben de mensen al genoeg. De dramatherapeute is vastberaden om de mensen helpen middels het naspelen van lastige situaties. Om de mensen in actie te krijgen begint zij haar les met een opwarmoefening. Zij vraagt de mensen hierbij om in een kring te gaan staan, en laat ze een bal overgooien, of ze laat de mensen door de ruimte lopen kriskras door elkaar heen waarbij steeds iemand anders een nieuwe beweging mag verzinnen, die de rest mag nadoen totdat de volgende aan de beurt is. Als iedereen genoeg opgewarmd is, kan de les echt beginnen. Omdat de therapeute veel beweegt in haar les draagt ze kleding die daarbij past, een wijde broek van zachte stof en een pluistrui. Ze draagt een medaillon om haar hals en haar haren zijn opgestoken in een rommelige knot. Haar stem is zacht en zangerig, bijna zalvend. Hoewel sommige van de mensen wat afwezig kijken, zal zij haar uiterste best doen om die mensen toch bij de les te houden en actief te betrekken. Wanneer iemand van de groep dwarsligt, zal zij diegene met zachte dwang betrekken in het spel. Hierbij praat ze vriendelijk maar ze bedoelt het misschien niet zo. Ja, ook dat zou een mooi verhaal zijn.